Kırklareli'nde yaşayan iki çocuk annesi Demet Özcan, yaklaşık 7 ay önce elektrik akımına kapılarak ağır yaralanan eşi için evinin bir odasını adeta hastane ortamına dönüştürdü Yatağa ve cihazlara bağımlı eşinin yanından bir an olsun ayrılmayan Özcan: "Tek isteğim eşimin bir an önce sağlığına kavuşması. İki çocuğum var ve ilaçlarımı alabilmek için bile dışarıya çok zor çıkabiliyorum. Sürekli eşimin başında durmak zorundayım"
KIRKLARELİ (AA) Kırklareli'nin Lüleburgaz ilçesinde yaşayan Demet Özcan, elektrik akımına kapılarak ağır yaralanan ve evde yatağa bağımlı yaşayan eşi Erol Özcan'ın sağlığına kavuşması için yardım bekliyor.
Bir firmada çalışan 40 yaşındaki Erol Özcan, yaklaşık 7 ay önce bir çiftlik inşaatına beton döktüğü sırada kullandığı iş makinesinin yüksek gerilim tellerine temas etmesi sonucu akıma kapıldı.
Ağır yaralanan Özcan, yaklaşık 2,5 ay yoğun bakımda, 3,5 ay da hastanede tedavi görmesinin ardından taburcu edildi.
Eşinin adeta hastane odasına dönüştürdüğü bir odada yatağa ve cihazlara bağımlı yaşayan Özcan, koronavirüs tehdidinin de ana gündem olduğu bir dönemde yaşam mücadelesini sürdürüyor.
Erol Özcan'ın eşi iki çocuk annesi Demet Özcan, AA muhabirine yaptığı açıklamada, eşinin akıma kapıldığında önce kalbinin durduğunu ardından sağlık ekiplerince hayata döndürüldüğünü söyledi.
Eşini hastanedeki tedavisinin ardından eve götürmek zorunda kaldığını anlatan Özcan, "Eşimi hastaneye götürüp getiremiyorum. Tek başıma bir şeylerin üstesinden gelmeye çalışıyorum. Eşime söz verdim; elini tuttum, 'Ben seni ayağa kaldıracağım' dedim. Benim gecem gündüzüm yok. Her an öksürme, tıkanıklık durumu oluyor, aspire ediyorum. Burayı hastaneye çevirdim. Nabzını, tansiyonunu ölçüyorum. Vücudunun büyük bölümü tutmuyor. Başını kaldıramıyor. Elini kolunu bacaklarını oynatamıyor." dedi.
"Durumu iyiye mi kötüye mi gidiyor bilmiyorum"
Özcan, hayatını eşi ve çocuklarına adadığını vurgulayarak şöyle devam etti:
"Tek isteğim eşimin bir an önce sağlığına kavuşması. İki çocuğum var ve ilaçlarımı alabilmek için bile dışarıya çok zor çıkabiliyorum. Sürekli eşimin başında durmak zorundayım. Herhangi bir iş yapamıyorum. Eczaneden ilaçları dahi zor alıyorum. Tek başıma evde nasıl yapabilirim? Herhangi bir gelirim de yok. Eşimin malulen emekliliği için başvuruda bulundum. Kaymakamımız ve sağlık müdürümüz evde ziyaret etti. Çok iyi ilgilendiler ve Kaymakamlık yardım bağladı. Ama benim en çok istediğim eşimin iyi bir hastanede tedavi edilmesi. Şu an durumu iyiye mi, kötüye mi gidiyor bilmiyorum."
Eşinin tedavisini elinden geldiği kadar sürdürmeye çalıştığını ifade eden Özcan, "Benim yaşadığımı inşallah hiç kimse yaşamaz. Derler ya 'Düşmanım ise de yaşamasın'. Çok zor bir şey, hayat bir anda alt üst oluyor. Düşünüyorum böyle devam ederse ben ne yaparım." diye konuştu.
Özcan, eşinin çalıştığı firma hakkında davacı olduğunu ve yasal sürecin devam ettiğini sözlerine ekledi.
Yorum Yazın